Door de liefde verstrengeld..............

Van moeders kreeg ik de opdracht om een leuk uitje te plannen voor mams en haar 3 dochters. Het mocht best wat kosten. Dat laten wij ons geen twee keer zeggen. We kiezen de Lion King en boeken er een leuk hotel bij. Onder het genot van een lekker kopje oploskoffie van de cateraar treinden wij vorige week vrijdag met zijn vieren richting de Hofstad. Rond vijven stappen we uit op centraal en wandelen richting het Hotel met uitzicht op het Haagse Bos. Na het inchecken zoeven wij met de lift naar de zesde verdieping. Kamer 602 en 604 gaat het worden voor vannacht. Al kletsend schuif ik het pasje in de gleuf om de deur te openen. Een enorme gil doet ons opschrikken, waar wordt iemand vermoord, ik kijk om me heen maar zie niks. Ik gooi de deur open en stap naar binnen;” NO, NO, NO roept een mannenstem”. Mijn oog valt op een ontbloot mannenlijf door de liefde verstrengeld met een dame, in de haast half verstopt onder een dekbed. Ik deins achteruit en gooi de deur weer dicht. Voordat ik in lachen uitbarst kijk ik de familie perplex aan; “ OMG, ik stoor een stel in hun liefdesspel”.

Bedankt voor de drankjes!

Op dit tijdstip vraagt mijn moeder verschrikt. Ja mam, op dit tijdstip, je bent jong en….Dubbel van het lachen rol ik mijn koffertje naar de kamer van mijn zusjes. Terug naar de receptie voor een andere kamer. Terwijl ik bij de lift sta te wachten vliegt de deur van kamer 602 weer open. In de haast een broek en trui aangetrokken staat de Engels man op blote voeten te roepen; “sorry, sorry, i had two nights”. No problem, I am going to the reception. Verschrikt kijkt hij van de een naar de ander en snelt zijn kamer weer in. Ik zoef naar beneden en sprint naar de dame die ons net heeft geholpen. Vragend kijkt ze mij aan; “Sorry ik had een kamer zonder een verliefd stelletje geboekt, ik heb ze gestoord in hun samen zijn”, zeg ik lachend. Haar grote bruine kijkers worden nog groter. U kunt er gelukkig nog wel om lachen zegt ze voorzichtig. Collega komt erbij, ze snappen niet waar het mis is gegaan. Ondertussen is de Engelsman op kousenvoeten gearriveerd. Zijn haar zit weer keurig in de plooi, hij rent van de één naar de ander al roepend met twee vingers omhoog; “Two nights, i have  two nights”. Na een oké verdwijnt hij net zo snel als hij kwam. Met een pasje voor een kamer één deur verderop pak ik de lift opnieuw. Dubbel van het lachen zit de familie te wachten; “Of ik nog wel naar binnen durf”, “jou gezicht je had jezelf moeten zien”. Wanneer wij vertrekken naar de Lion King zien we dat er een kaartje onder de deur door is geschoven. We mogen een drankje komen drinken in de bar. Morgen bij het ontbijt het stel maar even bedanken voor het spannende voorprogramma en het gratis drankje (-;

Later M@rina!