3 weken later.......rara

Het liefst  ga ik elke week naar het theater. Het maakt niet uit wat; toneel, cabaret, muziek of een leuke musical, er is genoeg te zien.  Joop van de Ende probeert ons regelmatig te verleiden met leuke filmpjes op tv. Zo zagen wij ook Daddy Cool steeds voorbij komen. Het leek mij gezellig om er samen met jongste heen te gaan.  Ik zie dat de ticketprijzen vanaf  €39,50 zijn, dat is nogal wat. Wij googelen naar een aanbieding en komen uit op marktplaats. Laat nou half Nederland via de postcodeloterij kaarten hebben gewonnen en deze hier aan bieden.  Wij plaatsen een bod  bij twee adverteerders,  wie niet waagt wie niet wint.  Dezelfde avond krijg ik van beide een mailtje dat ze akkoord gaan. Dan gaan we toch gezellig met zijn vieren zegt manlief. Voordat ik het geld over maak googel ik nog even de namen van de verkopers. Ik wil er zeker van zijn dat ik geen kat in de zak heb gekocht. Een voorzitter van het christelijke mannenkoor en de secretaresse van de tennisvereniging. Dat zit wel goed. Voor €60 inclusief een hapje en drankje gaan wij naar Daddy Cool. Ik maak het geld over en ik krijg bericht dat de kaarten op de bus worden gedaan.  Na 4 dagen hebben wij nog niets ontvangen, voorzichtig  vraag ik wanneer de kaarten precies op de bus zijn gegaan. Raar dat ze vanuit beide woonplaatsen niet zijn aangekomen. Na ruim een week ga ik mij zorgen maken,  toch maar weer eens mailen.   De meneer uit Epe vind het zo vervelend dat hij het geld terug stort. De marktplaats verkopers bellen naar de TNT, gaan naar het postkantoor en vullen een klachtenformulieren in.  De kaarten zijn spoorloos. Ondertussen heb ik er een penvriend en penvriendin bij. Ik ga over tot actie richting Postcodeloterij. Ze willen best kopie kaarten neer leggen maar dan moeten de winnaars zelf bellen. Het bellen kost “tig” cent per minuut dat kan ik toch niet  van ze vragen. Het is geen probleem alle twee  willen ze bellen met de klantenservice. Bij de één gaat het wat makkelijker dan bij de ander maar het gaat lukken.  Ondertussen zijn we bijna twee week verder en is de voorstelling over twee dagen. Vrijdagmiddag bel ik naar Martini Plaza om te checken of het is gelukt. Er ligt niets klaar maar misschien ligt het morgenmiddag bij de info balie van de postcodeloterij zelf. Ik zou maar gewoon komen zegt de vriendelijke mevrouw het komt vast goed. Wij nemen de gok. Wordt het een hapje en een drankje en een leuke musical of wordt het een gezellig dagje Groningen. Met toch wel een beetje klamme handen loop ik naar de info. Het is even zoeken maar onze naam en de winnaar/verkoper staat op de lijst. Met een sjaaltje van de postcodeloterij om de nek en een bitterbal in de hand gaan we naar onze plaatsen. We hebben een gezellig middagje meezingen, dansen en klappen met Daddy Cool. Wanneer wij richting uitgang gaan krijgen wij per persoon  een plak Tony.s  Chocolonely mee.  Als dank voor de kaarten, het vertrouwen in elkaar en de korte mailvriendschap sturen wij beide winnaars/verkopers een Tony.s Chocolonely. De mailvriendschap is afgerond maar wanneer ik in de buurt ben moet ik zeker een kopje koffie komen drinken. Wie weet…… 3 weken later,  twee dagen na elkaar, liggen opeens de kaarten op de deurmat, met de datum van 3 week geleden…..rara