donderdag 27 juni 2013

Rechtdoorgaand verkeer heeft voorgang...............

3 jaar is ons dochtertje wanneer wij  haar eerste fietsje gaan  kopen. De zijwieltjes die we nog hebben van onze zoon nemen wij mee zodat de fiets meteen rijklaar gemaakt kan worden. Ons meisje is 3 jaar en weet heel goed wat ze wil en dat zijn geen zijwieltjes aan haar fiets. Maar je kan nog  helemaal niet fietsen. Dat leer ik heus wel zonder zijwieltjes zegt ze met haar armpjes stijf over elkaar met twee wiebelende staartjes bovenop haar hoofd. Wij laten het maar zo na een valpartij denkt ze er vast anders over. Dit dametje is 1 zaterdag nodig om met vallen en opstaan te leren fietsen. Aan het eind van de middag roept ze; "zie je wel ik hoef niet met wieltjes”. 
In groep 6 krijgt ze op haar verjaardag een echte opoe fiets. De wereld wordt  groter voor haar. Ze gaat alleen op de fiets naar school, naar ballet of uit school met vriendinnetjes mee. Moeders is niet meer nodig, rond een uur of vijf fietst ze alleen naar huis. 
Zo’n 5 jaar geleden op een vrijdagmiddag rond de klok van vijf hoor ik geen vrolijk stemmetje dat roept: ik ben thuis, maar er wordt een aantal keer venijnig op de deurbel gedrukt. Wanneer ik open doe, staan er twee opgewonden standjes. Een huilende en boze 11 jarige dochter die diep beledigd is en een mopperende dame op leeftijd. Ze zijn in botsing gekomen. De dame op leeftijd, op zich wel aardig, maar behoorlijk opgewonden over de torenhoge schade aan haar elektrische Sparta fiets waar ze geen dag zonder kan vanwege haar reuma is kapot door mijn dochter. Hoe gaan wij dit op lossen zegt ze. Doordat ze door elkaar heen tetteren kan ik er geen touw aan vast knopen. Ik vraag ze binnen te komen en zet een kopje koffie. De gemoederen bedaren iets maar de dames zijn het niet met elkaar eens. Bovendien wil de dame zo snel mogelijk naar huis want haar man kan niet te lang alleen zijn. Maar hoe?  Ik stel haar gerust dat ik haar naar huis breng zo gauw duidelijk is wat er precies is gebeurt. Ik pak pen en papier en geef het aan de dames. Er wordt getekend door een snikkende dochter en een mopperende dame. Ik krijg de indruk dat dochterlief inderdaad de schuldige is. Mevr. fietste vanuit de stad rechtdoor. Dochterlief fietst haar tegemoet en sloeg linksaf. Ze keek keurig over haar schouder, stak haar linkerhand uit maar zag de dame op de Sparta, met flinke snelheid en een blik op oneindig, niet aankomen. Een botsing was het gevolg. Beide dames rolden met hun fietsen over de grond.  Weet je wat deze fiets kost en wat dit wel niet gaat kosten zegt de dame voor de zoveelste keer.
Nu komt de frustratie en woede van ons anders zo lief en beleefd meisje eruit. U begon meteen tegen mij te foeteren of ik niet kon uitkijken. Snikkend roept ze;  ik deed het toch niet expres en u heeft geen één keer aan mij gevraagd of ik mij pijn heb gedaan. En alles doet mij zeer. De dame tettert;  maar ik schrok toch ook en dit gaat wel een paar honderd euro kosten. Met geen enkel gevoel of begrip voor de snikkende 11 jarige tettert ze door. Ik heb meelij met ons meisje. Ik stel voor dat ik de verzekering bel en dat Mevr. zo snel mogelijk contact opneemt met haar fietsenmaker. Dan breng ik u nu gauw naar huis naar u man. Wij laten een boos en verdrietig meisje achter.
Wanneer een paar weken later  bekend is wat de reparatie gaat kosten wil Mevr. het geld rechtstreeks van ons hebben en niet via de verzekering. Die mensen zijn niet te vertrouwen en het duurt een eeuwigheid.  De paar honderd euro blijkt uiteindelijk 75 euro te zijn. Ik stap gelijk in de auto en vraag nog even  aan jongste of ze mee wil met een doosje Merci, voor de schrik en het ongemak dat Mevr. gehad heeft. Zoals ze als 3 jarige standvastig nee zei tegen zijwieltjes, blijft ze bij haar standpunt het is niet eerlijk dat ze niet vroeg hoe het met mij ging.

Later M@rina!

donderdag 20 juni 2013

Paniek!

Afgelopen vrijdag staat oudste bij het konijnenhok wanneer hij op de grond een wormpje ziet bewegen. Jakkes, ik heb een bloedhekel  aan alles wat kruipt en worm heet. De koffie smaakt meteen een stuk minder lekker. Ik hoop op toeval maar voor de zekerheid ga ik gewapend met stoffer en blik het hok grondig schoonmaken. Ik kan er niet omheen onder de schuiflade zitten wormpjes. Ik sop het hok flink uit en voorzie het van verse stro. Om ellende te voorkomen ga ik naar  de dierenkliniek om de hoek voor het blauw/witte doosje met wormmiddel. Een beetje onwennig sta ik aan de balie. Dit was vroeger mijn apotheekje waar ik heb gewerkt. In de wachtkamer staat een leestafel met daar omheen bezorgde baasjes en hun dieren. Ik ben aan de beurt en voor mijn gevoel luistert iedereen mee als ik zachtjes tegen de assistente zeg: Ons konijn heeft wormpjes, ik wil graag een wormmiddel. Zag u wormpjes of waren het maden vraagt de assistente. Dat weet ik niet, ik ben niet zo van de wormpjes. Een konijn heeft bijna nooit wormen, u kunt het beste het konijn zo snel mogelijk ophalen als u al niet te laat bent. Te laat bent? herhaal ik zachtjes. Konijnen met wormen zijn vaak niet meer te redden. Maar daar is toch dat wormmiddel voor. Er bestaat geen middel u kunt het beste uw konijn door de dierenarts laten bekijken. Ik krijg een Bench en fiets zo snel mogelijk naar huis. Heel relaxed gaat Bounty mee in Bench op de voordrager en ik sjees terug.
Niks aan de hand, kerngezond!
Bij de kliniek zet ik Bounty op de grond om mijn fiets te stallen. In mijn ooghoek zie ik nog net een nieuwsgierig konijntje de wijde wereld intrekken. In een reflex schiet ik op de grond en grijp haar in haar nekvel. Niet goed afgesloten dus. In de wachtruimte zit een dame met een poezenmandje waaruit klaaglijk gejammer komt. Een pittige Jack Russell met een lastige nekkraag ruikt Bounty en komt grommend steeds dichterbij. Ik wordt er een beetje zenuwachtig van. Alle ogen zijn op de balie gericht wanneer een klant binnen komt met de vraag of er  tijd is om een spuitje te geven. Euthanasie! Euthanasie in de dierenwereld. Aan de balie, zonder protocol of gefluister achter deuren. Gelukkig, wij zijn aan de beurt. Een akelige geur van ontsmettingsmiddel doet Bounty flink stampen. Van top tot teen wordt ze bekeken. Als u maar niet te laat bent zegt de aardige dierenarts. Mijn maag draait om. Is ze niet gesteriliseerd? Wil je langer plezier van je konijn hebben dan is dat een must. Lekker belangrijk nu. Ze ziet geen wormen en voelt niks geks aan het lijfje. Super gezond. Ik denk dat je er op tijd bij bent. Bij warm weer lokt de stinkpoep vliegen die eitjes leggen waar dan weer maden uit komen. Die maden kunnen ze oplikken. Met een vacht spray van 22 euro ex BTW kan je het voorkomen. Wij betalen het consult van 25 euro en over de sterilisatie en spray denken wij nog even na. Met een kerngezonde Bounty fiets ik opgelucht naar huis. Een ervaring rijker. Eerst maar eens koffie.
Later M@rina!

donderdag 13 juni 2013

Eindelijk gezinsuitbreiding....

Ruim 22 jaar geleden zijn we verhuisd van de flat naar de binnenstad. Eindelijk een tuin met ruimte voor een voederpaal en een muur om een nestkastje aan op te hangen. Op regenachtige middagen worden er meters pinda’s geregen om de vogeltjes te lokken. Tijdens de vogeltellingen tellen wij trots pimpelmees, koolmeesjes, een  roodborstje, musjes en een vrolijk zingende Merel.  Mevr Kraai en spreeuw tellen wij wel mee maar zijn niet onze favorieten. De spreeuwen laten de besjes in no time verdwijnen en de kraaien maken van de pindaketting een ravage. Door de jaren heen hangen wij op 3 plaatsen nestkastjes maar met de gezinsuitbreiding wil het maar niet lukken. In januari zien wij de meesjes op huizenjacht  gaan en hopen wij  dat er een bordje verhuurd  op komt te staan. Maar helaas keer op keer gaat het feest niet door. Wat is er  mis met onze nestkastjes.
Stekelige apenboom en het nestkastje
Hangen ze te veel in de zon, te veel kabaal of zeggen wij  gekscherend hebben ze geen leuk behangetje . Afgelopen winter borstel ik de huisjes maar eens goed uit wie weet helpt het. Het voorjaar heeft lang op zich laten wachten maar ineens zie ik een pimpelmees druk kwetteren op de top van de stekelige apenboom. Wanneer ik haar volg zie ik pimpelmees haar echtgenoot kwetterend op de uitkijk staan op de Leilinden van de buren.
Na 22 jaar krijgen wij gezinsuitbreiding.  Aan de drukke straatkant zijn de pimpelmeesjes druk met het verzamelen van nestmateriaal om te kunnen nestelen. We zien ze af en aan vliegen met wormpjes. Wat een gedrevenheid ik verheug op de dag dat ze gaan uitvliegen en we de vliegles kunnen volgen. Afgelopen week zie ik tweets met foto’s van donzige vogeltjes.
Kloek met 6 kuikens bij opa en oma
Ik krijg een geboorte aankondiging van de 6 kuikentjes bij mijn ouders. Het zal niet lang meer duren. Maar tijdens het snoeien van de buxus onder het nestkastje vind ik het erg stil. Het geeft een onrustig gevoel en ik haal de keukentrap er maar eens bij. Heel voorzichtig doe ik het deksel omhoog. Ik zie een eitje en twee piepkleine pimpelmeesjes met hun bekje wagenwijd open. Ze zijn dood. Ik spring van de trap om het slechte nieuws te brengen. Ooh zegt jongste toen ik naar school fietste zag ik een dood gekleurd vogeltje aan de overkant liggen. Dat vertel je nu pas.  Als ik alles moet melden wat ik onderweg dood aan de kant van de weg zie liggen als ik naar school fiets zegt jongste.  Alsof ze een hele veestapel tegenkomt op haar route van 950 meter. Wat had je dan willen doen vragen ze  mij. Wormpjes geven. Ze hebben gekwetterd van de honger en de kou dat is toch vreselijk. Je weet dat vogels wormen eerst zelf inslikken voor een goede spijsvertering voordat ze het aan hun jongen  geven zegt oudste. Jakkes daar had ik niet aan gedacht.  Ik zal het hokje maar leeghalen. Maar nu nog even niet. Ik moet  het even verwerken dat er  een familiedrama heeft plaatsgevonden in ons vogelhuisje. Later M@rina!


woensdag 5 juni 2013

Te koop!

Wanneer ik een jaar of 12 ben vraagt de buurman aan mij of ik wat geld wil verdienen. De buurman werkt op de betoncentrale waar ze sierstenen bakken. Sommige stenen zijn licht beschadigd. De buurman mag deze stenen mee nemen zodat ik ze kan verkopen. Eind jaren 70 zijn deze stenen helemaal in. De stenen zijn multifunctioneel toepasbaar voor muurtjes en is een blikvanger in elke tuin.  2 stenen met een plank erover staat erg leuk op je slaapkamer voor de  boeken en snuisterijtjes. Mijn eerste winkeltje. Op een groot stuk karton schrijf ik Te Koop, sierstenen voor Fl. 2,00 per stuk. Met een stuk of 20 stenen zit ik geduldig op de stoep te wachten tot een voorbijganger stopt. Jaren later op de middelbare school zijn corsages van gekleurde panty’s helemaal hip. Met Sinterklaas krijg ik een startpakket met stukken gekleurde panty’s, binddraad, meeldraadjes, stampertjes en een boekje vol voorbeelden.
Ik ga aan de slag en ze worden erg leuk. Door de corsages op te doen naar school maak ik reclame. Mijn tweede winkeltje. Ik ben blij met twee klasgenoten die een corsage willen kopen voor Fl.2,50. Klasgenoot Aly bestelde ook een corsage. Ze heeft wel erg veel noten op haar zang. Het voorbeelden boekje wordt uitvoerig bestudeerd voordat ze weet wat ze wil. Wanneer ik haar de mooie corsage overhandig ben ik erg benieuwd naar haar reactie. In plat Staphorst zegt ze: Ik had soe edacht as ik oe nou disse skelp geef dan kunnen wij geliek oversteken en stoan we kiet. Een foeilelijke schelp met een paar stipjes zilververf her en der er op geknald drukt ze mij in de handen. Overdonderd ben ik. Weg geld. Ik ben niet geschikt voor de handel. Hier in huis is dat wel anders. Jongste is  al weken druk bezig met een winkeltje op zetten. Dat gaat wel even wat anders dan in de jaren ’70. Wekelijks worden er pakjes bezorgd voor de webwinkel. Het kartonnen bord is vervangen door een tweet.
WWW.ILFS.NL
Al meer dan 1500 volgers houden haar dagelijkse tweetjes met leuke hebbedingetjes in de gaten. Ze hoeft niet met een ring of ketting om naar school om reclame te maken. Er staat hier een wit tentje waarin elk artikel een professionele fotoshoot ondergaat voordat het op de site wordt gezet. Niks op de stoep met een tafeltje maar met de laptop op schoot houd ze alles in de gaten. Ondertussen is ze druk aan het Facebooken, twitteren en skypen. Ze ziet hoeveel bezoekers er online zijn, of er een artikel in een winkelmandje wordt gelegd en of ze door surfen naar de kassa en betalen via Ideal. Gaat de koop door of wordt de transactie afgebroken? Jongste haar taak is zorgen voor voorraad, een leuke website en deze vooral goed bijhouden met de nieuwste trends en knallende foto’s. En hopelijk vooral veel naar de post wandelen om de bestellingen weg te brengen. We zijn benieuwd het feest kan beginnen. Later M@rina!